(...) Lubię szeptać Ci słowa

(...)

Lubię szeptać ci słowa, które nic nie znaczą -

Prócz tego, że się garną do twego uśmiechu,

Pewne, że się twym ustom do cna wytłumaczą -

I nie wstydzą się swego mętu i pośpiechu.

Bezładne się w tych słowach niecierpliwią wieści -

A ja czekam, ciekawy ich poza mną trwania,

Aż je sama powiążesz i ułożysz w zdania,

I brzmieniem głosu dodasz znaczenia i treści...

Skoro je swoją wargą wyszepczesz ku wiośnie -

Stają mi się tak jasne, niby rozkwit wrzosu -

I rozumiem je nagle, gdy giną radośnie

W śpiewnych falach twojego, co mnie kocha, głosu.

Bolesław Leśmian

Lubię szeptać słowa, które nic nie znaczą dla wszystkich prawie. Ale są oczy, które nie widziały a słyszą. Lubię słyszeć słowa szeptane choćby były techniczne i zwykłe byle je wypowiedziały palce ciału znane. Lubię myśleć o słowach, które dotykają. Lubię myśleć o dotyku, który rozbrzmiewa słowami.

Słowa, słowa, słowa… Brakuje mi słów. Tym jednym imieniem, które tylko dwoje zna ludzi na tym i w innych światach, tym jednym imieniem wróciłam myślą do nocy kiedy pozwoliliśmy mówić dotykowi i dotykać słowom.

Niezapomniane.

Nieziemskie.

A realne za razem.